اینترنت (DNS)
اینترنت (DNS)
1034 به معرفی سیستم حوزه نام CDNS و مفاهیم آن می پردازد و از بعضی مطالب ذکر شده در RFC 1035 که مربوط به پیاده سازی است صرف نظر می کند مجموعة توابع و انواع داده ها در DNS ، تشکیل یک پروتکل رسمی و موثق می دهد که شامل پرس وجوهای استاندارد، پاسخهای آنها و قالب کلاسهای اینترنت می باشد با این وجود، سیستم حوزه نام عملاً توسعه پذیر باقی گذاشته شده است
بنابراین تا زمانی که انتظار می رود پروتکل رسمی بدون تغییر بماند، هرگونه فعالیت آزمایشی باید در امتداد این پروتکل انجام شود.
همچنین خواننده باید آگاه باشد که مثالهای ذکر شده حتماً کامل و اجرایی نیستند و صرفاً جنبه آموزشی دارند.
توزیع این RFC هیچگونه محدودیتی ندارد.
معرفی
این RFC به معرفی قالب نامه های حوزه، استفاده از آنها در پست الکترونیکی و پروتکلها و سرورهای ارائه شده برای پیاده سازی سرویس حوزه نام می پردازد.
تاریخچه نامهای حوزه:
انگیزه توسعه سیستم حوزه نا، با گسترش اینترنت آغاز شد.
- در ابتدا پیدا کردن آدرس ماشین میزبان از طریق فایل hosts. txt انجام می شد و مسئولیت آن بر عهده NIC بود. این فایل به طریق FTP توسط همة میزبانها ارسال می شد. اما پهنای باند مصرف شده در شبکه برای ارسال این فایل با مجوز تعداد میزبانها متناسب است و حتی هنگامی که چند سطح مختلف از FTP استفاده می شود. این پهنای باند بسیار قابل ملاحظه است. با افزایش تعداد میزبانها، این روش عملاً کارایی خود را از دست می دهد.
-مسئله بعد تغییر در خصوصیات اینترنت بود. میزبانهای با زمان اشتراکی دوران Arpanet حال جای خود را به شبکه هایی از ایستگاههای کاری داده بودند. همچنین بسیاری از سازمانها را نام و آدرسهای خود استفاده می نمودند ولی مجبور بودند صبر کنند. NTC hasts.txt را به روز کند تا تغییراتشان اعمال گردد.
- از سوی دیگر کاربردهای اینترنت مرتباً پیچیده تر می شد و نیاز به یک سیستم نام چند منظوره بیش از پیش به چشم می خورد.
در نتیجة این مشکلات ایده های جدیدی دربارة قالب و مدیریت نامها مطرح شد که در اغلب آنها ساختار سلسله مراتبی پیشنهاد شده بود.
در این روش از کاراکتر « . » به عنوان جدا کننده بین سطوح مختلف استفاده می شود.
یک طراحی از این سیستم با استفاده از پایگاه دادة توزیع شده و منابع تعمیم یافته در RFC 882 شرح داده شده است.
واژه « domain» (حوزه) در خیلی متون به چشم می خورد که در اغلب موارد برای ارجاع به نامی که با علامت « .» قسمتهای آن از همه جدای گردند، استفاده می شود ولی ارتباطی به DNC ندارد.
اهداف طراحی DNS:
- هدف اولیه ایجاد یک روش نامگذاری یکسان برای ارجاع به منابع می باشد. برای اجتناب از بعضی مشکلات نامها باید شامل آدرسها، مسیرها، و یا اطلاعات مشابه دیگر باشند.
- حجم پایگاه داده و کثرت به روز رسانی آن باعث می شود که از سیستمهای توزیع شده استفاده شود. که برای کارایی بهتر می توان از کش کردن محلی نیز استفاده نمود.
