مبانی نظری و پیشینه پژوهش نقص شنوایی و ناشنوایی (فصل دوم)

مبانی نظری و پیشینه پژوهش نقص شنوایی و ناشنوایی (فصل دوم) مبانی نظری و پیشینه پژوهش (فصل دوم پایان نامه ارشد) نقص شنوایی و ناشنوایی در 48 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت DOC

دسته بندی	پیشینه متغیر های روانشناسی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	59 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	48

مبانی نظری و پیشینه پژوهش (فصل دوم پایان نامه ارشد) نقص شنوایی و ناشنوایی در 48 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت DOC

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

 

همرا با منبع نویسی درون متنی فارسی و انگلیسی به شیوه APA  جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری در مورد متغیر و همچنین پیشینه در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب برای فصل دو پایان نامه

 

منبع :                          دارد (به شیوه APA)

نوع فایل:                      WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

 

قسمتی از مبانی نظری متغیر:

 

تعاریف

عوامل متعددی در تعریفی که ما از نقص شنوایی به عمل می آوریم دخالت دارند. این عوامل عبارتنداز: شدت نقص شنوایی، سنی که نقص در آن رخ می دهد و نوع نقص (پرون و پرون، 2013).

 

شدت نقص شنوایی

شنوایی را معمولا با دسی بل که نوعی سنجش نسبی شدت صوت است اندازه گیری وگزارش می کنند. دی سی بل صفر نمایانگر شنوایی بهینه است. وجود نقص تا 26 دسی بل طبیعی است.از 26تا70 دی سی بل کم شنوا واز 71 دی سی بل به بالا ناشنوا تلقی می شود (پیک، باینام و بارت، 2009).

فری سینا (1974)، در تعریفی از نقص شنوایی، ابعاد فیزیکی و آموزشی آن را چنین توصیف کرده است: شخص ناشنوا کسی است که قدرت شنوائیش در حدی ناقص است که فهم گفتار او از طریق گوش به تنهایی و یا به وسیله وسایل کمک شنوایی و یابدون آن را بامشکل مواجه می سازد. شخص کم شنوا کسی است که قدرت شنوائیش در حدی ناقص است که فهم گفتار را ازطریق گوش به تنهایی و یا از طریق وسایل کمک شنوایی ویا بدون آن ها با مشکل مواجه ساخته اما از آن جلوگیری به عمل نمی آورد (به نقل از اخواست، 1388).

در جدول (2-1) شایعترین سطحهای موجود در نقص شنوایی نشان داده شده است. سه طبقه اول در حد کم شنوایی و دو طبقه آخر در حد ناشنوایی قراردارند. هر چه درجه نقص شنوایی بیشتر باشد نیاز به دریافت خدمات ویژه افزونتر می گردد (اسدی دوست، 1392).

برای اندازه گیری قدرت شنوایی باید دو بعد را در صدا مورد سنجش قرار دهیم: یکی فرکانس ودیگری شدت صوت. فرکانس عبارت است از تعداد ارتعاشاتی (و یا سیکل ها) که در هر ثانیه در برابر یک موج صوتی می گیرد. هر چه فرکانس قویتر باشد میزان زیروبمی صوت بالاتر است. فرد ممکن است در شنیدن صداهایی که دارای فرکانسهای ویژه ای می باشند دچار اشکال شود.اما در صداهای دیگر چنین مشکلاتی نداشته باشد (حوایی، 1390).

---

. Perron &  Perron

 Piek J, Baynam G, Barrett N

 Fre Sina

ارتباط نقص شنوایی و سن

عامل دوم سنی است که نقص شنوایی در آن رخ می دهد.ناشنوایی پیش  از تکلم به آن نقص شنیداری اطلاق می شود که پیش از رشد گفتار وزبان اتفاق می افتد. ناشنوایی پس از تکلم نقصی است که پیش از رشد گفتار و زبان رخ می دهد.ناشنوایی پیش از تکلم اغلب به مشکلات آموزشی جدی تری منجر می شود. ناشنوایی که بعد از دوره شروع رشد زبان وگفتار به وقوع می پیوندد به اندازه ناشنوایی که پیش از این دوره اتفاق می افتد جلو افتهای درسی را در مدرسه سد نمی کند (تقوی، 1390).

انواع نقایص شنوایی

عامل سوم نوع نقص شنوایی می باشد. گوش مکانیسم پیچیده ای دارد و به صورت پیچیده ای عمل می کند. هر چند که نقایص احتمالی زیادی در کار مکانیسم و عملکرد گوش میتواند وجود داشته باشد اما ما می توانیم آنها را به دو طبقه اساسی تقسیم بندی کنیم: نقایص انتقالی ونقایص حسی-عصبی (عشایری، 1392).

نقص شنوایی انتقالی :از شدت صدایی که به گوش میانی می رسد ویا محلی که عصب شنوایی از آن جا شروع می شود می کاهد. امواج صوتی باید از طریق کانال شنوایی به طرف پره گوش یعنی جایی که در آن جا ارتعاشات به وسیله سه استخوان درگوش میانی ( یعنی استخوانهای رکابی،چکشی و سندانی)، جمع آوری وسپس به گوش داخلی منتقل می شود عبور کند.جریان ارتعاشات می تواند در هر نقطه در طول این مسیر متوقف شود.مثلا جرم گوش ویاهر مشکلی که می تواند کانال خارجی گوش را سدکند. پرده گوش می تواند پاره ویا سوراخ شود و حرکت استخوانها در گوش میانی امکان دارد با مانع مواجه گردد. هر نقصی که بتواند جریان ارتعاشات را مانع شود و یا از رسیدن آنها به عصب شنوایی جلوگیری کند نقایصی در انتقال صوت به وجود خواهد آورد. نقایص انتقالی بندرت قادرند نقایصی بیش از 60 تا 70 دی سی بل را در شنوایی باعث شوند. چنین نقایصی را میتوان از طریق دستگاههای تقویت کننده صدا به صورتی موثر کاهش داد (اسدی دوست، 1392).